تصوير برداري از اعصاب محيطي

..در تكمیل تاریخچه بالینی، معاینه و بررسی الكترو دیاگنوستیك، استفاده از اولتراسوند و MRI روش تصویری مناسبی در نوروپاتی محیطی است. الكتروفیزیولوژی در مورد تظاهرات آتیپیك همیشه به تشخیص قطعی نمی‌رسد. بعلاوه مطالعات عملكردی در بررسی محل دقیق، علت و گستره آسیب عصب و بیماری‌های همراه با محدودیت همراه است. در این موارد تصویربرداری نقش مهمی بازی كرده و باعث می‌شود در مواردی مثل Entrapment Syn.،. آسیب‌های تروماتیك و ضایعات فضاگیر، درمان‌ها موثرتر اعمال شوند.MRI روش تصویربرداری عالی آناتومی عصب بوده، و پاتولوژی‌های متعدد اعصاب را آشكار می-سازد. با پیشرفت تكنولوژیك، تكنیك‌های مختلف مثل Diffusion Tensor Imaging, و Fiber Tractography دامنه و كیفیت استفاده از MRI را ارتقا می‌بخشد.البته اولتراسوند، علی‌رغم وابسته بودن به اپراتور و زمان طولانی رسیدن به كیفیت مناسب بررسی، مزایایی به MRI‌ دارد، از جمله رزولوشن فضایی كه باعث می‌شود شاخه‌های ظریف دیستال عصب (حتی گاهی در اعصابی با قطر كمتر از 1mm) قابل مشاهده باشد. مزیت دیگر، توانایی بررسی سگمان‌های طویل عصب در یك نوبت بررسی و نیز بررسی دینامیك در حین حركت عضله یا مفصل جهت مشخص نمودن اثر فشاری روی آن می‌باشد. با توجه به جدید بودن این حیطه، مقایسه اندكی در موثر بودن و مقایسه دو روش فوق وجود دارد. به هر حال انتخاب روش مناسب بررسی، طبق صلاحدید كلینیسین براساس در دسترس بودن، مهارت اپراتور، هزینه و ترجیح سلیقه‌ای و عامل پاتولوژی احتمالی خواهد بود. ….

PRT & FTیكی از مراجعات عمده بیماران به مطب نورولوژیست‌ها و جراحان مغز و اعصاب دردهای رادیكولر می‌باشد. بسته به سطح و شدت درگیری روش‌های مختلفی از كنترل درد و رفع فشار از روی عصب توسط متخصصان مربوطه تجویز می‌گردد، از استراحت و تجویز دارو گرفته تا اعمال جراحی متعدد و متنوع. یكی از روش‌های كنترل علائم- ونه درمان- در موارد فوق بلوك  اعصاب با تركیبات مختلف با راهنمایی CT-Scan در محل خروج ریشه‌های عصبی از كانال نخاعی و یا در محل Facet Joint می‌باشد. سطح عصبی عامل درد و سمت آن، توسط پزشك مریوطه، (در صورتی كه رفع عامل درد مقدم به رفع فشار و یا تنها عامل نیاز به مداخله پزشكی باشد). مثلاً بعد از لامینكتومی در صورتی كه درمان طبی پاسخگو یا كافی نباشد با كمك سوزن‌های مختلف به موضع درد رسیده و تركیبات مناسب در محل تزریق می‌شود. این روش تا 95% دردهای فوق را رفع كرده و تا 4 بار به فواصل 3 هفته‌ای قابل تكرار می‌باشد. در صورتی كه بعد از 4 بار تزریق، درد رفع نشد؛ احتمال موفقیت در روش فوق بسیار كم است.—–درد گردن و كمر جزء علل و شایع مراجعات پزشكی است. شیوع درد ستون فقرات حدود 60% مردم بوده، درد ستون فقرات دومین علت مراجعات پزشكی بیماران سرپایی، سومین عامل اعمال جراحی، و پنجمین علت بستری است. بیشتر علائم طی چند روز تا چند هفته با درمان نگهدارنده بهبود می‌یابند، اما یك سوم به مرحله ازمان می‌رسند.تشخیص‌های افتراقی شامل پاتولوژی‌های جسم مهره، پارگی‌های دیسك، تنگی كانال نخاعی، گیرافتادن عصب، درگیری عضلات پارااسپاینال، مشكلات Facet Joint، و علل خارج از ستون فقرات مثل Cancer، زخم معده و اثنی‌عشر، پانكراتیت، آنوریسم آئورت و سنگ كلیوی است.Facet Joint مفصل سینوویال واقعی در محل اتصال مهره‌هاست كه با دیسك بین‌مهره‌ای عامل ستون فقرات می‌باشد. علل سندروم Facet، تروما، آرتریت، و دژنراسیون است.مستعد ترین محل اسیب Facet Joint در مسیر ستون فقرات ناحیه توراكولومبر است، چون جهت F.J. به طور ناگهانی از كرونال به ساژیتال تغییر می‌كند. در مرحله حاد و ابتدای مرحله مزمن، درمان نگهدارنده، توصیه می‌شود. اگر پس از 12-6 هفته درد بهبود نیافت و شواهد اختلال نورولوژیك و یا رادیولوژیك بازر وجود نداشت، باید به Facet Syn. فكر كرد.در این گونه موارد می‌توان در محل درد تركیبی از مواد بی‌حسی و ضد التهابی با راهنمایی                   CT-Scan تزریق نمود. كنترااندیكاسیون‌های تزریق، امتناع بیمار، عفونت سیستمیك، عفونت پوست محل تزریق، اختلال انعقادی  (INR >1.2) و ترومبوسیتوپنی <50000 باشد.كنترااندیكاسیون نسبی: ناتوانی در قرار گرفتن در حالت Prone، حاملگی، آلرژی به مواد حاجب یا بی‌حسی، اختلال سایكولوژیك و آسیب‌های نورولوژیك زمینه‌ای می‌باشد. عمل جراحی قبلی ستون فقرات كنترااندیكاسیون انجام تزریق نیست؛. اما تكنیك انجام آن را مشكل می‌سازد. تزریق به Facet Joint ایمن است و تنها حدود 1%  عوارض جرئی مثل درد پس از تزریق نشان نی‌دهد. نكته مهم تكنیك آسپتیك جهت ممانعت از گسترش عفونی در محل است. تزریق فوق را می‌توان در فواصل 3 هفته‌ای تا 4 نوبت تكرار كرد. در صورت عدم پاسخ پس از 4 نوبت، احتمال كاهش درد با این روش بعید است.در PRT تزریق در محل خروج اعصابی كه درد نخاعی را منتقل می‌كنند (الیاف A و C) می‌باشد. A درد Sharp و C درد عمقی و مداوم را منتقل می‌كند. درد در مسیر الیاف C مستعد به درمان با استروئید و ازن می‌باشد.